Yehuda Amichai - Kiedy człowiek przebywa z dala od własnego kraju

Kiedy człowiek przebywa z dala od własnego kraju zbyt długo
jego język staje się bardziej precyzyjny, bardziej czysty,
jak precyzyjne bywają letnie chmury na błękitnym tle —
chmury, z których nigdy nie pada.

Tak ludziom, którzy kiedyś byli kochankami
zdarza się czasem rozmawiać językiem miłości —
sterylnym, wyzutym z wszystkiego i niezmiennym;
nie rozbudzającym żadnej odpowiedzi.

Ale ja, który tu zostałem, plamię swoje usta
i wargi i język. W moich słowach
tkwi śmietnisko duszy, resztki pożądania,
kurz i pot. Na tej wyschniętej ziemi woda, którą piję
między krzykami a mamrotaniem pragnienia,
jest uryną z odzysku, która wraca do mnie
przez skomplikowany system rurociągów.

translated by: Radek Kozak