Charles Wright - Lost language

October, and leaves fall down. One feels the world go by. 
First frost. And a licking sound 
Just under the earth, 
great wheels, or a sluice of some sort. 
Sunlight thin as Saran Wrap. 
A licking sound, the suck and bump of something against something. 
One lives one’s life in the word, 
One word and a syllable, word and one syllable. 
As though ice and its amulets could rise and rest us. 
Whatever it is we look for is scattered, apart. 
I have a thirst for the divine, 
a long drink of forbidden water. 
I have a hankering for the dust-light, for all things illegible. 
I want to settle myself 
Where the river falls on hard rocks, 
where no one can cross, 
Where the star-shadowed, star-colored city lies, just out of reach. 

Charles Wright - Utracony język

Październik, opadają liście. Można poczuć jak umyka świat.
Pierwszy przymrozek. Mlaskający dźwięk
Tuż pod ziemią,
wielkie koła, albo jakaś śluza.
Światło słońca cienkie jak spożywcza folia.
Mlaskający dźwięk, ssanie i zderzanie jednej rzeczy z drugą.
Przeżywamy swoje życie w słowie,
Jedno słowo i sylaba, słowo i sylaba.
Jakby lód i jego amulety mogły zmartwychpowstać i pochować nas. 
Czegokolwiek szukamy, jest rozpadłe, rozproszone.
Jestem spragniony boskości,
dużego drinka zakazanej wody.
Tęsknię za przykurzonym światłem, za wszystkim co nieczytelne.
Chciałbym osiąść,
Gdzie rzeka spada na twarde kamienie,
gdzie nikt nie może przejść,
Gdzie leży zacienione — zabarwione gwiazdami miasto, tuż poza zasięgiem.

translated by: Radek Kozak