Charles Simic - Sunday papers

The butchery of innocents
Never stops. That is about all
We can ever be sure of, love,
Even more sure than of this roast
You are bringing out from the oven.

It's Sunday. The congregation
Files slowly out of the church
Across the street. A good many
Carry bibles in their hands.
It's the vague desire for truth
And the mighty fear of it
That makes them turn up
Despite the glorious spring weather.

In the hallway, the old mutt
Just now had the honesty
To growl at his own image in the mirror,
Before lumbering off to the kitchen
Where the lamb roast sat
In your outstretched hands
Smelling of garlic and rosemary.

Charles Simic - Niedzielne gazety

Rzeź niewiniątek 
Nigdy się nie kończy. To wszystko
Czego możemy być pewni, kochana,
Bardziej pewni niż tej pieczeni
Którą wyjmujesz właśnie z piekarnika.

Jest niedziela. Wierni
Wychodzą powoli z kościola
Po drugiej stronie ulicy. Wielu
Niesie w rękach biblię.
To chyba niejasne pragnienie prawdy
I przemożny strach przed jej poznaniem
Sprawiły, że pojawili się dziś na mszy
Pomimo wspaniałej wiosennej pogody.

W holu stary kundel,
W przypływie szczerości
Warknął na własne odbicie w lustrze,
Poczym powlókł się niezdarnie do kuchni,
Gdzie na twoich wyciągniętych rękach
Spoczywała już jagnięca pieczeń
Pachnąca czosnkiem i rozmarynem.

translated by: Radek Kozak